قرار نبود که باز احساسی بشم اما دیدن فیلم برف روی شیروانی داغ اونقدر من رو تحت تاثیر قرار داد که وقت دیدن فیلم بغضی عجیب گلوم رو گرفته بود... به خصوص پس از گفتن این دیالوگ شاهکار فرخ نعمتی که بدتر از عشق بدون فرجام، فرجام بدون عشق هست...
حالا من موندم یه دنیا دیالوگ دوست داشتنی از این فیلم دلچسب که می خواهم هر کجا که می رسم بلند بلند فریادش بزنم...
با این دیالوگ یاد دیالوگ شهاب حسینی تو درباره الی افتادم:
یه پایان تلخ بهتر از یه تلخی بی پایانه!
اگه دوست دارید می تونید لینک کنید. ممنون